Η Αρίδα

Θωρείς κοντοσυνάουμαι
σιμά, δαμέ γυρόν σου
τζιαι ούλλον συναγλύφουμαι
για τζιείν΄τον θησαυρό σου.

Έχω πασσιάν αρίδα
τζιαι θα στην κατεβάσω
έτσ'απαλά τζιαι χάλουππα
για να μεν σε φαράσω.

Βαθειά μέσα στη λάσπη σου
εννα σε νεκουτρέψει
τζιείν'το ζουμούιν το γλυτζίν
θα σσιύψει να γυρέψει

Θα βυζακώννει, θα ρουφά
τζ' η δίψα έθθα σβήννει,
όσον τζι'αν κατεβάζει
όσον τζι'αν καταπίννει

Εν το ζουμούιν σου γλυτζιήν
τζιαι θέλουν το καμπόσοι
όμως εγιώ 'ννα το χαρώ
πού χω αρίδαν τόόση.

Μεταμνημονιακό εορταστικό

Έφυεν το μνημόνιο, τζιαι για να το γιορτάσω
γρουσάφκια πας τη βίλλα μου σήμμερον θα κρεμάσω

Μες της Ευρώπης θα γυρνώ, τες γειτονιές καπάλι
Να την θωρούν π'ον πλουμιστή τζιαι η χαρά μου μιάλη

Θα μου διούν τραττάρισμα, μ'άθθα μπορώ να κάτσω
Με τρία γρόνια κούσπημα, στον κλώτσο τζιαι τον πάτσο.

Γιορτή του κρασιού

Αμαν σταλώσει η σπορά πον΄μέσα στα σταφύκια
σουσιούκκος ποταβρίζεται με σπάο τζιαι καρύθκια

στο πατητήρι που τρυά, τσιλλά τζιαι κολυμπώννει
πνίεται μες το έψημαν αλλα'έν τζιαι μετανώννει

σαν φτύσει τες κοκκόνες μόνον 'ννα ησυχάσει
γίνεται τέλλια ππαλουζζές τζιαι κρύφκει ωσπου πνάσει

Βιβλίο μυλλωμένων και αμολότητων,Παπαλεοντίου και Αρμοστής 2014.

"Σ'τουν'το βιβλίο η βίλλα μου μπαίνει σελιδοδείχτης,

γιατίς εν το ευαγγέλιο πο'ννα 'σσιει ο κάθε μπήχτης"

Ο Φιλόλογος Λευτέρης Παπαλεοντίου, και ο γλωσσολόγος Σπύρος Αρμοστής, με πολύ κόπο και μεράκι, επιμελήθηκαν της έκδοσης "Μυλλωμένα και αμολόητα της Κύπρου". Το βιβλίο αποτελεί την πληρέστερη συλλογή των ποιημάτων του είδους (εκδόσεις Επιφανίου), και ποιήματα απο το παρόν ιστολόγιο έχουν περιληφθεί στην έκδοση. Ευχαριστούμε τους ερευνητές για αυτή την τιμή, και ευχόμαστε το βιβλίο να ικανοποιήσει τα ανώτερα και κατώτερα ένστικτα τουΚυπριακού κοινού.

bi

θέλεις να πείς κόρη κορού, τωρά που είσαι bi, πως οτ'έν σαντανώννεσαι το πράμαν 'ντάλως πάει;

το σσιιέριν σου στη βούρκαν τζιαι πιάννεις εις την τύχη
πουττίν σαν το τραντάφυλλον ή βίλλον έναν πήχυ;;;

Μιαν νύχταν εις το λούκι

Δεν μπορούσα να δεχτώ οτι δεν έχουμε τη δική μας

απάντηση στην Κρητική εκδοχή του

"Μια βραδυά στο λούκι"

Το παραδίδω στην Κυπριακή "έντεχνη" κοινότητα.

Προχτές τζιαμέ που έπιννα πιννιές μ’έναν παρέα

Δικλώ τζιαι γλέπω πίσω μου θκυο μμάθκια θκυο μματούθκια

Ρε Γιακουμή μου σσιήζω την μα το θεό λαλώ σου

Λαλεί μου αφους εν κόμματος,το δίκιον εν δικό σου.

Τζιαι πκιόν εγιώ εμάχουμουν για την μαγνητίσω

Πο’τούντα σειττάνικα, κόλπα που την Ινδία

Αμμά έσσιεσα πάνω μου τζ’’εμεινα με τα τρία

γιατ΄η καρτάνα έν μο’δίαν καμία σημασία

Χαπάριν αν το επήρετε υπόθεσην έν είχα

Αμμά έμεινα πάνω της να ‘μαι φερμαρισμένος

Ο Γιακουμής εσσιήζετουν, ρε γάρε σιντυχάννω

Πέμου γίνεται τίποτε,-  τον μίταν εν που πιάννω.

Μ’αξξιπα εσταυρώθηκεν το δείν της μ’ο δικό μου

 πάνω μου που εκάρφωσεν ούλα να με σπιάζει

Ενόμισα πως  το νερόν εμπήκεν μες τ’αυλάτζιν

Αμμά τζιεινη του καφετζιή θκιατάζει καρυδάκι

Εννα πέλλάνω σας λαλώ βουνάριν εννα μείνω

Εγιώ τσιππώννω πάνω της Τζιαι τζιείνη αλα κκέφα

Ιντα καλα να ‘μουν καπνός ο αέρας να με παίρνει

να μπαίννω μπαίννω μες τα στήθκια της τζιαι να μεν παίρνει πρέφα

Εννά κρεπάρω σας λαλώ τζι’ο πέλλαρος με πκιάνει

Τζιαι σπάζω που το κάχριν μου σ’αλλον που συντιχάννει

Μα πκιό πολλα ‘ζουλεύκω του τζιείνου που την βατεύκει

Π’ακούει τ’αχχα-βάχχα της τζιαι που την πασπατεύκει.

*ως "Λούκι" προσδιορίζεται το γνωστό μουσικοχορευτικό 

κέντρον Lucky Luke στη Θεσσαλονίκη που λειτουργεί

την τελευταία τριακονταετία.

Στα σαγόνια του φερμουά.

Μπορεί αψός, τζιαι άγριος, τζιαι μάγκας να λοέται
Μ'άμαν πιαστεί στου φερμουά, τα δόντια, νεκαλιέται

ή

Χούμίσσια τζιαι πλουμίσματα έναν βαπόριν πέτε,
Μ'αν τον δακκάσει ο φερμουάς, κλαίει τζιαι νεκαλιέται