Κυριακή 25 Απριλίου 2010

το ζευκάρωμαν των αππάρων

Απαξ τζ’αννοίξει ο τζιαιρός,τζ’η άννοιξη κοντέψει
Για την φοράδαν μάθετε ζευκάρωμαν θ’αρκέψει

Μπορεί ναν άγριον χτηνόν,πλάσμαν να μεν κοντεύκει
Αμαν τρεχτεί για άππαρον,περίτου ιδιοτροπεύκει

Αμαν να δεί αρσενικόν εννα ποθκιασσιελλώσει
Τον νούρον της καμαρωτόν, πάνω εννα σηκώσει

Για να την πάρει μυρωθκιάν τζιείνος ποννα κοντέψει
Τα θκυό της τα πουττόσσιειλα για τζιείνον εννα παίξει

Κότσιηνα ολοπούρπουλλα σαν το φουρνίν πυρώννουν
Την κλειτορίδαν την πασσιά τότες την φανερώννουν

Την ράσσιην την της κοντά-κοντά εννα την χαμηλώσει
Ζουμίν πηχτόν μα τζιαι βραστόν που μέσα θα σσιονώσει

Αμαν ννα πκιάει μυρωθκιάν την μούττην του εννα κλείσει
Την μαλαήν του πούττου της για να την μελετήσει

Η βίλλα θα ποτυλιχτεί,μέσα που το καρούλλι
Τζιαι η κελλέ περήφανη ,εννα γινεί ταούλλι


Για να σκλερήνει την φακκά πάνω εις την τζιοιλλιάν του
Πέρνει φόραν-πετάσσεται να κάμει την δουλλειάν του

Απαξ τζιαι φκεί που πάνω της ,εννά του καιλήσει
Θα την δακκάννει στον λαιμόν να μεν τον σικκηρτήσει

Να την κουσπά ωσπου μπορεί,ώσπου να σκομασσιήσει
Τζι’έθθεν ννα παρετήσει ποττές πριχού να χύσει

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Μακροοικονομική θεώρηση της συνουσίας

πέρκι να 'τουν ο πούττος σου το εθνικό μας χρέος
τζ'η βίλλα μου το δάνειον,να είμαι ήμουν ευρωπαίος

να τουν η βίλλα μου λαλώ τα spread του δημοσίου
ένας πλανήτης μόνη της,γειτόνισσα του ηλίου

επαττίσαμεν κοπέλλια;

Λαλούν εννα παττίσουμεν εν τα ψουμμιά μας λλία
άραγες εν κατάρα; καμμιά παλλιά αμαρτία;

εννάρτει το ταμείον, πάνω μας θα τσιππώσει
ούτε για τους καπούττους μας εθθεν να μείνει γρόσι

τούτος ο φόρος εν σκλερός,γιατίς πίννει χαππούιν
θα μας κουσπήσει εχουν να πουν,τζιαι 'ννα μας μείνει χούιν


όποιος γαμά ακούστηκεν χαράτσιν θα πκιορώννει
στην βίλλαν του χαρτόσημον πρέπει να φτυμμακώννει

εννα γαμιούνται οι εχούμενες,τζιαι οι φτωσσιές δαχτύλι
τζιαι ούττε πίππαν ένεσσιει, μόνον νάκκον στα σσιείλη

Για την κρίσην

Οι ξένοι οι αχάπαροι λαλούν θα ξιλιφτούμεν
Τζαι πρέπει ρε Συνέλληνες καπάλιν να γαμούμεν

ακούστε Πατριώτες μέσα σε τούντην Κρίση
Γαμήσιν να διδάξετε σ'ανατολήν τζια δύσην

Δως μου Αφροδίτη δύναμην,πόψε άμαν σου νέψω
τζιαι βίλλον αλαβάστρινον για σεν εννα σμιλέψω

τζ'άμαν γαμήσι δυνατόν παλε 'ννα αρκινέψω
βίλλον χρυσελεφάντινον με τον Ερμήν θα πέψω