Στον Αη Βασίλη

Αη Βασίλη Βασιλιά γαμήσσια να μας φέρεις
έφτασεν τζιαι το δέκα,πέρκι τα καταφέρεις

κάθε γρόνον ευκούμαστεν τζιαι επι γής ειρήνη
φέρε γαμήσσια τζιαι κανεί, τζ'απου κοπεί ας μείνει

Οι έριδες τζ'οι διχασμοί εν που την αγαμία
αφούσον οι αγάμητοι ρίζουν την κοινωνία

ειρήνην πώς να έχουμεν αφούς εν ξινισμένοι
την βίλλαν για κατούρημα έχουν οι καημένοι;

κάμε τζιαι κάτι άξιππα για ούλες τες ξινισμένες
τες τσούρες στα γραφεία πον τέλλεια σαγνιασμένες

φέρμας ποιότητα ζωής τζιαι στο νησί μας λύση
στις κλάτσες μας στο τζάκι που θκυο κιλά γαμήσι

Αμμέν κρωστείς υπόσχουμαι εκδίκησην θα πάρω
Στην καμινάδαν γράσο, ξέρε θα σπατουλάρω

Μέσα στο τζάκιν κορτωτή μιαν βίλλα θα σου στήσω
άξιππα σαν ιππέσεις για να σε σικκηρτήσω

προς "άνευ ορίων"

είπες για τους μικρόκοσμους  τζιαι για τα μυλλωμένα
ένωσα πως τα σκάγια σου επιάαν  με τζ'εμένα

ούλοι πλάσματα είμαστεν μέσα στην κοινωνίαν
τζ'ούλοι για τα προβλήματα έχουμεν αγωνίαν

την σφαιρικήν την γνώση να την υποστηρίζεις
μα άησμας τους μονότονους τζιαι μεν μας υποβαθμίζεις

μόνο στα μυλλωμένα θ'ακούσεις τον Σπανούδη
έκαστος εις το είδος του λαλεί τζιαι το τραούδι

μόνον οτι μ'αρέσκει κάμποσον θ'αναλύω
όι μιλλοσφοντζζίσματα ,όι πο' ούλλα λλίο

πιστεύκω εν το έθελες άλλους να σικκιρτήσεις
των άλλων την αξίαν έν έθελες να σβήσεις

μα άμαν μας περιφρονείς κουμπάρε που τ'αλήθκεια
είσ'έναν υποκείμενον τζιαι γλύφεις μας τ'αρρτζίθκια

σσιειμώνας κοπέλλια.

έλειψεν μας η έμπνευση τζ'εκάτσαμεντε πάνω
έσσιει κανένα μήνα μπορεί τζιαι παραπάνω

ο κόσμος εν κυκλοφορεί γιατίς καμνει κρυάδες
τζ'έτσι θα συνεχίσει  για κάμποσες φτομάες

κάτω που τα παπλώματα γινίσουνται οι κουβέντες
ασκομαχούν στα σκοτεινά κορούες τζιαι λεβέντες

το γαίμαν μας εκρύανεν τ'αμμάτιν εν γυαλλίζει
στες στράτες μακρομάνικα, τζιαι πούττον εν μυρίζει

προσεχώς.

έμεινεν τζιαι εσάγγνιασεν η γέριμ'η  σελίδα
εν πούττος της κοτζιάκαρης έτσι οπως την είδα

έθελα να 'μαι συνεπής μ'άθθα τα καταφέρω
ουτε πού εν η βίλλα μου λαλώ σας εν'ιξέρω

στη στράτα σσιονοστείτε πο'ννα ξαναπεράσω
εννα σας παίξω την πουρού, (β)μίλλαν να σας τζιεράσω

το δαχτύλιν του Γαλιλαίου

του γαλιλαίου άκουσα ήβραν έναν δαχτύλι
χρόνια 300 άθαφτον αφήκαν τον οι σιύλλοι

μιαν μέραν είσσιεν έμπνευση,τζ'είπεν η γής γυρίζει
τζιαι άξξιπα το βατικανό φακκά τζιαι κατσιαρίζει

εις θάνατον του είπασιν ρε γάρε σου αξίζει
η γη μας εν ταράσσει τζιαι τα χαρκιά του σσιίζει

λάθος είπαν εκάμασιν μετά τρακόσσια γρόνια
τζιαι τον καταδικάσαμεν γιατ'ήμασταν κοθώνια

στρώστε το κότσσινον χαλί,φορέστε τα καλά σας
να κάμουμεν μιαν τελετή μέσα στα κεντρικά σας

του γαλιλαίου το δάχτυλο φέρτε μου να λαθκιάσω
μέσα στου πάπα τον πρωχτόν θέλω να το φαθκιάσω

..συνέχεια

εφάρασες κορη κορού που δες εις την οθόνην
τον κώλο σου τον τίτσιρο τζ'επιάαν σε οι πόνοι

έν έπρεπεν κορή μιτσιά στα όργια να μπλέξεις
ενόμισες  το σύστημα πως εννα περιπέξεις

ο ουρολόγος έθελεν τζιαι όργια να κάμνει
αλλά κρυφά τζιαι βίτεον ούλλες σας να σας πιάννει

τον Καλιγούλαν έκαμνεν μές τα νοσοκομεία
ταινία ξέρε εγίνηκεν πηλέ η ιστορία

ίνταλως σας εκάλαρε σαν τα χτηνά χαρκούμαι
τζιαι μες τα δικαστήρια εννα σας ξαναδούμε

εις το νοσοκομείον της Αθήνας

ελάτε δα ρε χωρκανοί,άξξιπα συναχτείτε
ν'ακούσε τι εγίνηκεν τζιαι να συντρομαχτείτε

πέτε μου ασσας έτυχεν μες τα νοσοκομεία
πούζαν να κατεβάζετε που την ταλαιπωρίαν

να καρτεράτε άσκοπα να λίφκ΄η πομονή
βοήθειαν να ζητάτε να με σας βάλλουν φτιν

έτσι επαθένναν κάμποσοι γέριμοι στην Αθήνα
εβρέθην η αιτία έν έσσιει ούτε μήνα.

τρία κοπέλια έμαθα  τζ'εννέα θηλυκά
εκάμνασιν παρτούζες τάχατες στα κρυφά

τάχατες όι ούλλες μαζί αλλά με τη σειράν
μέσα στην καμαρούαν απλώνναν τραχανά

μπορεί να λείφκαν οι ορροί τζ' οι αδρώποι να ψοφούσαν
μα νοσοκόμες οι φτωσσιές αλλού ασκομαχούσαν

"πέμου γιατρέ τα χάππια μου γιατί μυρίζουν βίλλους
 τζ'ακούω κατι παουρκές,μα πέ μου έσσιετε σιύλλους;

εθκιούσαν το πουττίν τους για την υπηρεσίαν
εν δύσκολο λειτούργημα μα έννεν αγγαρεία

μα ο ένας ήτουν γάδαρος τζ'έβαλεν κκαμερούα
τζ'έφκαλεν εις το ίττερνετ τη μιαν την κοπελλούα

νάμιν εφκάλαν οι άτιμοι τζ΄έτσι εκάτσαν πάνω
θα τους γαμήσει ο δικαστής τζιαι κόμα παραπάνω

η καύλα τους ήτουν πολλή,μα η αντροπή τους λλίη
του Ιπποκράτη η κουφή τον βίλλο να τυλίει;;;

Λευκός πύργος

έλα στον πύργον τον λευκόν σαλέπιν να τζιεράσω
μα τοίχον-τοίχον πάεννε ειδάλλως ννα σε πκιάσω

γωνιές ξέρε πως έν έσσιει, την ράσσιην σου να χώσεις
τζιαι την φιλοξενίαν μου πολλά βαθκειά θα νώσεις

τζ'αθθές να μάθεις βάλλαχι,πόσον θα σε πελλάνω
σκόπα καλά τζιαι θκιάβασε γράφει τταρίφαν πάνω

Προς planitan

Eβρέην ένας άδρωπος για λλόου μας να μιλήσει
του μυλλωμένου τη τέγνη για να την αναλύσει.

Μπράβο σου φίλε πλάνητα,που σου αρέσκει μίλλα
ο πλάστης  δωδεκάιντζην ας σου χαρίσει βίλλα.

 Τζιαι του βορρά οι σκορτόπιστες σε σεν να καιλήσουν
την βίλλα σου εις το λευκόν το πύργο να σκαλίσουν

(ευχαριστώ τον κουμπάρο τον planita για τα καλά του λόγια)

Προς λεξιπένηταν

κουμπάρε λεξιπένητα,φέρ τους φασίστες πίσω
πάνω σε τουντο θεμα θα σε δυσαρεστήσω

το ίττερνετ εν του λαού ,εν μιάλο σσιελωνάρι
εν ξένον μα μαλλώνετε για λλόου του οι γαδάροι

κούλλουμακκα μας έβαλες μες το συναθροιστή σου
μεν τους ησβήσεις φίλε μου,δείξε την ανοχή σου

Ηβραν τον τρόπο οι μάστροι μας τον έλεχχον να παρουν
διαίρει και βασίλευε,για να μας κουμαντάρουν

ο χωρισμένος στο βορρά

ένας λόος σου έφυεν τζ'είπες τον του Σπανούη
άξιππα πκιον πλουμίζει σε τζιαι κάμνει σε τραούδι

αφουσον είσαι λέφτερος τζιαι τάχα δικαιούσαι
γιατί λαλείς εν ημπορείς,ήντα χτηνον εν που 'σαι

να φοάσαι να γαμήσεις άμπα τζιαι χτιτζιάσει η πρώην
είσαι για τα παναύρκα τζιαι αξίζει σου χοχόιν

θα σε φκάλουμε στες στράτες να σε δουν οι χωρκανοί
θα σου σύρουμεν τομάτες τζιαι θα σφάξουμεν αρνίν

έννα κάτσουμεν να φάμε τζιαι με κάμποσα ποτά
πέρκιμον τζ'αντιληφτούμεν αμμας τα λαλείς σωστά

αφούσον την εσκάρταρεν την βίλλα σου η κυρία
βάρτην μέσα στο ebay ,ολαν σαν ευκαιρία.

αν την δούν οι σπαρκωμένες έξερε πως θα λυσσιάσουν
τζ΄αν έσσ' η βίζα Overdraft μπορεί τζιαι να την πιάσουν

έγλεπε όμως φίλε μου γιατ'εν δημοπρασία
τζιαι ππούστης αν την πιάσει εν τα ψουμιά της λλία

Αφιερωμένο

ίντα τζιαιρούς εφτάσαμεν,χαπάρι εν επήρα
κουμάντον κάμνει στην ζωήν το γρόσιν τζιαι η λίρα

αμμ' έν κρατάς εν ημπορείς την όμορφη να κάμνεις
άμαν τα πιάεις άξιππα τα πάθη σου ξιάννεις

τα πατσαρίτζια που πουλούν μέσα εις τες βιτρίνες
να τα γοράσεις εν μπορείς τζιαι ας δουλεύκεις μήνες

μια κορού ακούσατε στην πάτρα τες κουβέντες
που έκαμνεν τζιαι βίζιτες για να γοράζει τσέντες

τούτη η βιλλιά εν φόρεμα η άλλη εν σιαρπούα
μπορεί να 'σαι πουτάνα μα εγίνικες κουκλούα

ο κάθε νας σαπόγερος που πίννει την ζωή σου
μπορεί να σε πκιερώννει μα τρώει τη ψυσσιή σου

μπορεί στο δεφτεράκι σου τζ' άλλος ππαράς να μπαίννει
εν άσσιημον το χούιν σου τζιαι δύσκολα ξεβαίννει

προφητικόν

τ'αμμάτιν μου εφοήθηκεν τη σύγχρονη γενέκα
γιατίς είναι ένα χτιτιζιόν εννιά φορές στες δέκα

ακούεις κάτι δράματα,για πουττους που δακκάννουν
τζ'οι αδρώποι υποφέρουσιν βουρούσιν τζ'εν προκάμνουν

μάχουνται σαλαβάτημαν τάχας πως φταίν' οι αντράες
πως εγινήκαν μαλαχτοί γι'αυτόν εν κεραττάες

έννεν σιεροτζιέφαλοι,πως έν βαρεί παθκιά τους,
εφτάνηνεν η βίλλα τους,εν το λαλεί η καρκιά τους

μ'άν τους λαλούν εν τυχερές π'αλλάξαν οι τζιαιροί
τζ'οτι περνουν βασιλικά σε τούντην εποχή;

που'ταν κλεισμένες έσσω ώσπου να τες χαρτώσουν
ως που να έβρουν τους γαμπρούς τζια να τους τες φορτώσουν;

εγίναν πολλοπάητες τζιαι κάμνουν τα κουμάντα
τζιαι οι αδρώποι οι φτωσσιοί εμείναν εις την πάντα

εννα γυρίσουμεν λαλείς εις την μητριαρχία;
που ούλλα τα ερίζασιν τζιαι είχαν τα πρωτεία;

τζιαι για παρθενογένεση αν εύρουν κάποια λύση
έθθεν να μας χρειάζουνται ούτε για το γαμήσι

ακούστε για τ'αρρτζίθκια μας,να πω μιαν προφητεία
εννά'ναι διακοσμητικά τζ΄ έθθε να'χουν αξία

να ζήσουμε!

σήμερα που γιορτάζουμεν να σχολιάσω θέλω
κράτος ήταν να κάμουμεν μα εκάμαμεν μπουρδέλο

αντίς για λάμπαν κότσσιηνην,έχουμεν το πεζούνι
μα έπρεπε στο θυρεό να 'χουμεν μαιμούνι

τσατσάν εις το ταμείο έχουμεν την αγγλία
για να πουλά τον κώλο μας σ'ούλλη την κοινωνία

προστάτες για την πούγκα μας εν ο αμερικάνοι
πόρνες πολυτελείας όι ο,τι τζαι νάνει

κάμποσον καπαρτίζουμεν εμείς για το ππαράν μας
γιατί δακκάννει στην τιμήν η κάθε βίζιτά μας

ΥΓ: δόξα τιμή τζιαι κότινος στον φίλον τον acera
που μυλλωμένα εσκέφτηκεν τζιαι τζίεινος έτσι μέρα

η τραγωδία (ολοκληρωμένο)

εννα σας πω ρε χωρκανοί για έναν σκηνικόν
έναν χαττάν που έπαθε μια πούττα μ'εναν νιον

ήσσιεν τζιαιρό να γαμηθεί,τζιαιρό για να γελάσει
τζ'επρεπε να τον ιμπουκκωθεί αλλιώς ήτουν να σπάσει

τζιαι ήτουν μια νύχτα όμορφη πο'φκύκεν στο γυρόν
για βίλλον που επεθύμησε,να εύρει αρσενικόν

κοντεύκει ένας όμορφος, ένας θεός σωστός
εγυάλλισεν τ'αμμάτιν της πως ήρτεν ο τζιαιρός

είσσιεν κορμίν σαν άγαρμα,Απόλλωνας ο νέος
ήσσιεν καλά γονίδια ήταν πολλά ωραίος

φέττες τζιαι οι κοιλιακοί,σίερον το κορμίν του
άμαν τον είδεν η κορού έθελεν το πουλλίν του

πιάνννει τον πράττσιον που λαλείς,πάσιν στον ασσιυρώνα
πας τα δεμάθκια σύρνει την ν'αρκέψουν τον αγώνα

τζιείνη εσυλλοίζετουν ίνταλως θα την πάρει
αθθεν να μπεί τζιαι φουρκαστός άτζαπις ννα με χτάρει;

άξξιπα τζιείνη εμουσσιεψεν τζιαι τρέχαν τα ζουμιά της
τον βίλλον τον εθέλασιν τζ'ο νούς τζιαι τα βλανντζιά της

τρουμπώννει σαν την μούλλα,τζι'αννοίει το πουττίν της
πρίσσσιουνται τα πουττόσσιειλα θέλει τον η ψυσσιή της

μα έν'ι νιώθει το θερκόν στην τρύπα να τρυπώννει
να βασιανιέται να κουντά ούτε τζιαι να μπαρρώννει

σαν το σκουλούτζιην μάσσιεται να μπεί εις την φουλιάν της
άδικα τζίεινη καρτερά να εύρει την χαράν της

άτε λαλεί του άξξιπα,τζιαι κρούζει το πουττίν μου
τζιαι μεν με σσσιομαλίζεις μπορώ τζιαι μανισσιή μου

αμμέν ιμπόρείς πέ μου το,ν'αρκέψω να νεκαλιούμαι
με το βρατζιήν στα γόνατα αλλά να μεν γαμιούμαι

μπορεί να πέρασεν τζιαιρός μα έννεν έτσ' οι βίλλοι
πέταξε το καλύττερα για να το φαν οι σσιύλλοι

είδα σε τόσον κορμαλλιάν,μα άλλην μας εδείξαν
αλλά θκυο πόντους βίλλο στο τέλος μας εμπήξαν

για την διαλείπουσα παρουσία μου

θέλω να γραφω ταχτικά,λαλώ σας την αλήθκεια
αλλά οι 'ποχρεώσεις μου,τραβούν με που τ'αρρτζίθκια

Ωδή στην νεαρή επαγγελματία

έφαες-ήπιες τζιαι κανεί,τζιαι το κεφάλαιον κλείνει
τζ''οτι άρπαξεν ο κώλος σου,ανάμνηση θα μείνει

ΥΓ: αφιερωμένο στην Ελένη που επιστρέφει στα πάτρια εδάφη

ανωνυμια

αλλάξαν φίλε οι τζιαιροί,τζιαι έννεν όπως πρώτα
το ύποπτό σου παρελθόν κανένας εν αρώτα

μπαίννουν μέσα στο ίττερνετ τζιαι άξιππα σε βρίσκουν
τζιαι οι παλιές ξιμαρισσιές στο σκότος εν μηνίσκουν

ούλλες οι καύτζιες οι παλιές θέλουν να σε καρφώσουν
παλιές φωτογραφίες σου στο φέιζμπουκ θα χώσουν

άλλες στα εισερχόμενα μήνυμαν θα σου πέψουν
αν τύχει τζ'εν αγάμητες παιχνίδιν ενν'αρκέψουν

αμαν τους κάτσει έθθα πουν,όι, να σε χωρίσουν
να σ'αππηήσουν νακκουρίν τζιαι να σε παρετήσουν

ο πονεμένος έρωτας για να σε σικκηρτίσει
θα φκάλει εις το ίντερνετ βίτεο που γαμήσι

θα είσαι περιπέξιμο μες του χωρκού τες στράτες
τζ'εννα λυσσιάσουν πάνω σου οι ππούστιες τζ'σιηράτες

εννα σου κόψει ο παπάς τη θείαν κοινωνίαν
ανέκδοτο στον καφενέ εννα γενεί_ η ιστορία

λαλώ σου εν μηνίσκουσιν κρυφές οι αλητείες
τζιαι εννα φκούσιν στον αφρόν ούλλες οι ιστορίες

μα έννεν μόνον άσσιημα γιατ'έσσιει τζιαι καλά
ζούμε σε κόσμο διαφανήν τζ'εν ούλλα φανερά

παρα να κρύφεις τα παλιά λάλειννε την αλήθκεια
τζ'όσους σε κατακρίνουσιν,γράφε τους εις τ'αρρτζίθκια

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

ΆΔΕΤΕ ΔΑ ΡΕ ΧΩΡΚΑΝΟΙ,ΔΕΙΓΝΩ ΣΑΣ ΜΕ ΚΑΜΑΡΙ
ΙΝΤΑ ΜΠΟΥ ΗΒΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΝΑΝ ΣΕΡΤΑΡΙ
ΤΟΥ ΑΖΙΝΟΥ ΤΕΤΡΑΣΤΙΧΑ ΣΕ ΤΖΙΤΡΙΝΕΣ ΚΟΛΛΟΥΕΣ
ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΣΙΝ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΤΑΧΤΕΣ ΚΟΡΟΥΕΣ

ΕΓΥΡΙΖΕΝ ΠΟΤΖΙΕΙ ΠΟΔΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΜΑΧΑΛΛΑΕΣ
ΕΠΟΥΛΑΝ ΤΖΑΙ ΓΟΡΑΖΑΣΕΙΝ ΑΔΡΩΠΟΙ ΤΖΙΑΙ ΤΖΙΥΡΑΕΣ
ΕΓΟΡΑΖΕΝ Ο ΚΑΦΕΤΖΙΗΣ Ο ΡΑΦΤΗΣ ΤΖ'Ο ΣΚΑΡΠΑΡΗΣ
Ο ΠΟΥΣΣΤΙΗΣ ΚΑΣΑΠΗΣ ΤΖΙΑΙ Ο ΜΑΧΑΛΛΕΠΑΡΗΣ

οι ειδικοί του γαμησιού

Μες σε παρέα αρσενικών αν ιβρεθείς νν'ακούσεις
πελλάρες σσίλλιες το λεπτό τζιαι το μυαλό θα κρούσεις

μιλούν σαν επιστήμονες μα εν εχουν χαπάρι
διουν αβέρτα συμβουλές,τζ'ο χάρος όποιον πάρει

Εν έσσιει τίποτε ολάν που εν έχουν ιδέα
τα λόγια τους εν πόρτοι,χαρκούνται εν σπουδαία

Για το γαμήσιν αν μιλούν εν μιάλη ατυχία
γιατί ούλλοι νομίζουσιν πως έχουσιν πτυχία

Τάχατες καταλάβουσιν τι θέλει μια γεναίκα
τζιαι πως την πελλανίσκουσιν εννιά βολές στες δέκα

τες στάσεις ούλλες έχουν τες στο ρεπερτόριόν τους
καμιά εν τζιαι βαρκέται αν είναι στο πλευρόν τους

αννέν για αντίσύλληψη έχουσιν δοχτοράτο
ανάθθεμα αν ξέρουσιν τί γίνεται τζιει κάτω

λαλώ σας εν αχάπαροι-λλία λαλώ ακόμα
γι'αυτόν πολλές παντρεύκουνται με την τζιοιλλιά στο στόμα

ποττές τους εν κουράζουνται, αντέχουν με τες ώρες
γιατί εν τους εξάγουσιν τζιαι εις τες ξένες χώρες;

μούζιν να έχουσιν ολάν οι άλλοι ευρωπαίοι
οι πιό γαμιάες του χωρκού,είμαστεν οι κυπραίοι

Του σεξ πανεπιστήμιο, πρόεδρε αθθα κάμεις
5 σιιλλιάες χωρκανούς να βάλεις για πρυτάνεις

Τζ'αθθ'ελεις να χαμογελώ,να μεν εχω μαράζι
βάλε τζιαι μέ σε μιαν γωνιά να κάμνω μόνο χάζι

τα χτηνά

έκατσα εσκέφτηκα τζιαι θέλω να σας γράψω
τζια πως γαμούσιν τα χτηνά για να σας περιγράψω

ο άππαρος ο σσιοίρος , ο σσιύλλος τζιαι ο γάρος
μα κομα τζι' ο ελέφαντας τζι'ο τζερραθκιάς ο κλιάρος

....συνεχίζεται (πάω Σκάλα,εννα το τερκάσω μες το αροπλάνο)

καλοτζιαίριν

Το καλοτζιαίριν που γαμάς κλείε τα παραθύρκα
να έσσιεις νάκκον αντροπή , μέν κάμνεις παναύρκα

ακούουν οι γειτόνισσες τζιαι βάλλουσιν δαχτύλι
ξυπνούσιν συντρομάσσουνται τζιαι λάσσουσιν οι σσιύλλοι

Κυστούσιν οι κοτζιάκαρες,θωρούν τα ούλλα μαύρα
του γέρου η βίλλα η πασσιά εγίνην αλιζαύρα

Αμαν ακούσει ο παπάς βάλλει σε τζιαι νηστεύκεις
εν τζιαι γαμά ο αχάπαρος,μεν του πολλοπιστεύκεις

Δίσπυροι τζιαι στενάχωροι ακούουν τζιαι οι γέροι
γιατί η παλιοκοτζιάκαρη ποττ'έν τους βάλλει σσιέρι

Τζιαι αν ιδρώννεις κάμποσον τζιαι εν τα φκάλλεις πέρα
γείρε τζιαι ππέσε τζιαι κανεί,αρκεύκεις άλλη μέρα

εσσιέσαμεν πάνω μας

το μυλλωμένον πό 'γραψα προχτές άξξιπα εξίασά το
τζιαι το χαρτί που έγραφα ,γαμώτα! έχασά το

έτσι παθαίννεις γάδαρε αδδέν τα συσταρίζεις
νεκάτωννε ποτζιεί ποδά τζιαι μεν ασσιχτιρίζεις

άξξιππα όμως σκέφτουμαι πως έν ηταν τυχαίο
εν για τον κώλον πο 'γραφα, λαλείς να ταν μοιραίο;

άλλον πρέπει να σκέφτουμαι ,τζιαι το παλιόν καθόλου
γιατί ήτουν μια ξιμαρισσιά,γιατί ήτουν του κώλου.

Αφιερωμένο

Ετέλειωσεν ρε φίλε μου τζιαι τούτη η καριέρα
τα γρόνια ήτουν δροσερά περνούν σαν τον αέρα

Γυρεύκουν σε οι κορασσιές κλαίουν τζιαι νεκαλιούνται
εννάβρουν άλλον σαν εσέ να ικανοποιούνται;

Εσού έπρεπεν φίλε μου να έζιες μεσ-σε τσόντα
ούλλες να τους να τυλίουνταν απου την ανακόντα

Επήες πίσω στο χωρκόν τζιαι ενν' αννοίξεις σπίτι
εθθα γυρίζεις τζιεί τζιαι δά όπως εναν κοπρίτη

Μιάλες φουρτούνες έχουσιν τα μιάλα τα βαπόρκα
καλήν σου τύχη φίλε μου,να αντέξεις τούντα ζόρκα

Η αχαριστία (σαν το ξένον έν έσσιει)

Mιαλλύτερον ελάττωμα σε τούντην κοινωνία
νομίζω εν τζιαι βρίσκεις που την αχαριστία

Εν τζιαι φακκώ εγιώ πενιάν,λαλώ σου το στα ίσια
αλλά χαλά η γέριμη τα σπιτικά γαμήσια

Κάτω που τα σεντόνια σου αν έσσιεις καστανή
Αξξιπα σκουλουτζιάζεσαι να 'βρεις τζιαι μια ξαθθήν

Αμαν σου καιλούν λαλώ, Κυπραίες μαυρομάλλες
εσού θέλεις να μάθεις για τες φυλές τες άλλες.

Αμαν η ειδικότης σου, εν πάνω στες Ρωσσίδες
τρώει σε το τέρτι σου,κυπραία εν τζιαι είδες

Αμαν χορτάσεις κάποτε λογιών-λογιών ασπρούες
θέλεις να δείς ίντα πουττίν έχουν οι Κινεζούες

Τζιαι μιαν μαυρού αφρικανή έθθεν να φκάλεις σκάρτη
Αρκέφκεις το σημάθκιασμα, πινέζες πασ' το χάρτη

Αρέσκει σου ρε σιύλλε ν'ακουεις ξένη γλώσσα
την ώραν που κουσπάς τα λόγια ναν καμπόσα

έν τζι'άγρωνίζεις σάτυρε το νόημα να φκάλεις
το μόνο που σε κόφτει την βίλλα σου να βάλεις

Την ίσσιαν να βρεις έμπορεις είσαι σαντανωμένος
γιατί ο νούς σου εν μιτσής μα τζιαι σακκατεμένος

Τούντην που έσσιεις άπληστε πρέπει ν'απολαβάννεις
τζιαι κάθε μέρα που μπορείς τες καύλες σου να κάμνεις

οι γέροι

Το καλοτζιαίριν έφτασεν χαπάριν αν το πήρες
τζι'οι κορασσιές στες στράτες γυρίζουσιν τιτσίρες

Θωρούν τες τζιαι οι γέροντες τάχατες πως θυμώννουν
τα γρόνια τα πολλά την βίλλαν μαραζώννουν

Που μέσα ξιτιμάζουν , γλήορα εγεννηθήκαν
γρόνους πολλούς πρωτύττερα , τάχα αδικηθήκαν

Γιατί που ήτουν νέοι, έν εθωρούσαν ζάμπες
τωρά με τες μιττσιές αυτέννουν τους οι λάμπες

έσσιει όμως τζιαι κάμποσους που πίννουσιν βιάκρα
καμιά εν τζιαι σκαρτάρουσιν γαμούσιν που την άκρα

Κινέζες,ερυθρόδερμες,μαύρες μα τζιαι ξαθθούες
ο γέρος έθθα αρνηθεί, φτάννει ναν ευκολούες

εμείνασιν τζιαι οι μιτσιοί να ψάχνουσιν πλουσία
έν έπηξεν ο νούς τους,τζιαι χάννουν την ουσία.

μάχουνται που το ίττερνετ να εύρουσιν γενέκα
τζι'οι γέροι εν προκάμνουσιν, γαμούν τες δέκα-δέκα.

στη σκάλα βούρα σκάπουλλε αθθ'εν να δεις χαίριν.
παρέτα το worcraft ,πάεννε παναύριν

αφιερωμένο στον νεαρό επαγγελματία

τα δάνεια τζιαι η δουλειά σκοτώννουν το γαμήσι

αλλά ποννά 'σσιεις τον ππαράν εννα σου λείπει η στύση

ΚΑΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ

τα κρομμύθκια

Μια κορασσιά έχουν να πουν, που έζζιεν εις τα ξένα
εγύρευκεν να αρμαστεί μα 'ν έβρισκεν κανέναν

ήτουν μια κούκλα,όμορφη με μιάλα μμάθκια μπλέ
τζιε το κορμίν της,ποίημαν! έν έβρισκες αμμέ

είσσιεν αίπιν πάνω της να πούμεν την αλήθκεια
διότι το πουττίν της εμύριζεν κρομμύθκια

ερώτησεν ποτζιεί-ποδά να εύρει χαρτωμένον
κανένας εν το άντεχεν που ητουν χτιτσιαζμένον

λαλεί της μια φίλη της,πως ήβρεν εναν νέον
παλλικαρά και έξυπνο μα τζιαι πολλά ωραίο

πρόβλημαν αγγκονίστηκεν πο' δούλευκεν στα ξένα
γιατρό για να τον γιάνει εν εύρισκέν κανέναν

έλειπεν γρόνους κάμποσους μακρά στην αστραλία
η όσφρησή του χάθηκεν μέσα στα μεταλλεία

λαλεί ετούτον παίρνω τον!εν μιάλη η χαρά μου
μπορεί να έσσιει πρόβλημαν αλλά τούτον γιουτά μου

αφούσον εβρεθήκασιν τζι'αφού εγνωριστήκαν
έν εβαρυκολήσασιν,άξξιπα παντρευτήκαν

την πρώτη νύχταν ο γαμπρός λαλλεί "εννα σε πελλάνω"
θκυο μέρες εννα σε γαμώ μπορει τζιαι παραπάνω

βούττα λαλεί του,γλήορα,έλα με το καυλί σου
τζιαι σσίζμε που την μέσην γιατί ειμαι δική σου

τζιαι σσιύφκει μες τα 'σσιέλλια τις,τζ'αρκεύκει παουρκές
κόρη γιατί εν μου πες για τουντες κρομμυθκιές;

μπορεί να 'μαι σακκάτης χίττσσιν να μεν μυρίζω
μα άπαξ τζιαι εκόντεψα στον πούτττο σου δακρύζω!!

ο κλέψας του κλέψαντος

μια παντρεμένη ασκομαχά πάνω εις τη διπλήν
αλλ'εννεν με τον άντραν της εν παρακαθκιανή

άξξιπα το τελέφωνον χτυπά τζιαι κατσιαρίζει
ίσσια πάνω πετάσσουνται τζιαι τζιείνη παουρίζει

"ποιός ππεζεβένγκης εν ολάν, τωρά που 'τουν να χύσω
πέρκιμον έννεν σοβαρό,σε θκυό λεπτά 'ννα κλείσω"

μιλά εις το τελέφωνον τζ'ολλόισια γρυλλώννει
κλείει το- φουτουνιάζεται,κατάρες αντακώννει

-μα ποιός σε εσικκήρτισεν τζιαί γίνηκες φωθκιά;

-ετο,ήτουν ο άντρας μου-μυρίζουμαι λαθκιά..

"ρε τον ππουστοπεζζέβεγκον ιντα με περιπέζει;
λαλεί εν εις τον καφενέν ττάβλιν μιτά σου παίζει...

ο πππουσστιης τζιαι το σαλάμιν

είσσιεν ΄ναν μαυρογέριμον γέρον τζιαι τικιτάγκα
τα γρόνια τα παλιά, πριχού φανούν τα τάνγκα

μπαίνει μες το χασάπικον με μιάλην φασαρία
"καλώς τον ππούστην του χωρκού,καλώς τη λουκρητία"

"ίνταλως τζ'ηρτες που ποδά τζ'εισαι κοτσσιηνισμένος,
επείνασες τζιαί έρεξες οξά 'σαι σπαρκωμένος;"

"πασσιύν σαλάμιν μακρουλλόν,λαλω σουνα μου βάλεις
τζ'όσα-όσα θκιώ σου τα,λαλώ σου το χαλάλις."

ρωτά τον ο χασάπακλας που κοφκεν κοτολέττες
θέλεις το ολόσωστον γιά να σου κόψω φέττες;

ολόσωστον χασάπη μου,βάλε τζιαι παστουρμάν
εν κώλον π'όχω φίλε μου,εν τζι'έχω κουκουμάν.

περι μεγεθους

πάνω στον ρότσον κάθουμαι τζιαι σκέφτουμαι καπάλιν
γιατί οι αδρώποι θέλουσιν να έχουν βίλλα μιάλην

αφούσον εν το σκέφτουνται,χαπάριν έθθα πάρουν
θέλει παμόν τζιαι τεχνική για να την κουμαντάρουν

οι κορασσιές φταίσιν ολάν λαλεί μου μια ιδέα
γιατί ούλλον μας μάχουνται τα μιάλα εν τα ωραία


έσσιει τζιαι κάτι γέριμους που έν εχουν χαπάρι
τζ'εύκουνται αντι άδρωποι να εγίνουνταν γαδάροι

εν τ'αρωτούσιν τα χτηνά τον πόνο τους να δούν
εν μόνο για κατούρημα εν τζιαι πολλο-γαμούν

γι αυτό λαλώ σας χωρκανοί καμιάς γεναίκας προσβολή ποττέ να με σσας 'τζιήζει
του ουρανού κάθε πουλλίν με την δικήν του την φωνήν σσιέρεται,καπαρτίζει

εισαγωγή

του έρωτα οι ποιητές εν κάμποσες σσιυλλιάες
που γράφουν ιστορίες για μυθικούς γαμιάες

μάχουνται για τον έρωτα μα μόνον θεωρία
την πράξη ενιγράφουσιν,σαμπώς τζι 'εν αγγαρεία

εν ννύχτα καλοτζιερινή τζιε ήρτεν μου ιδέα
του έρωτα τα μυστικά να γράψω τα σπουδαία

εφκάρτε πκιόν το σσιέριν σας πουμέσα που την βράκα
θκιαβάστε λλίην ποίησην να μες σας πουν μαλάκα.

έθθα μαλλώννετε δαμέ σαν κάττοι με τους σσιύλλους
ουλλοι εννα υμνήσουμεν τους πούττους τζιαι τους βίλλους