Βιβλίο μυλλωμένων και αμολότητων,Παπαλεοντίου και Αρμοστής 2014.

"Σ'τουν'το βιβλίο η βίλλα μου μπαίνει σελιδοδείχτης,

γιατίς εν το ευαγγέλιο πο'ννα 'σσιει ο κάθε μπήχτης"

Ο Φιλόλογος Λευτέρης Παπαλεοντίου, και ο γλωσσολόγος Σπύρος Αρμοστής, με πολύ κόπο και μεράκι, επιμελήθηκαν της έκδοσης "Μυλλωμένα και αμολόητα της Κύπρου". Το βιβλίο αποτελεί την πληρέστερη συλλογή των ποιημάτων του είδους (εκδόσεις Επιφανίου), και ποιήματα απο το παρόν ιστολόγιο έχουν περιληφθεί στην έκδοση. Ευχαριστούμε τους ερευνητές για αυτή την τιμή, και ευχόμαστε το βιβλίο να ικανοποιήσει τα ανώτερα και κατώτερα ένστικτα τουΚυπριακού κοινού.

bi

θέλεις να πείς κόρη κορού, τωρά που είσαι bi, πως οτ'έν σαντανώννεσαι το πράμαν 'ντάλως πάει;

το σσιιέριν σου στη βούρκαν τζιαι πιάννεις εις την τύχη
πουττίν σαν το τραντάφυλλον ή βίλλον έναν πήχυ;;;

Μιαν νύχταν εις το λούκι

Δεν μπορούσα να δεχτώ οτι δεν έχουμε τη δική μας

απάντηση στην Κρητική εκδοχή του

"Μια βραδυά στο λούκι"

Το παραδίδω στην Κυπριακή "έντεχνη" κοινότητα.

Προχτές τζιαμέ που έπιννα πιννιές μ’έναν παρέα

Δικλώ τζιαι γλέπω πίσω μου θκυο μμάθκια θκυο μματούθκια

Ρε Γιακουμή μου σσιήζω την μα το θεό λαλώ σου

Λαλεί μου αφους εν κόμματος,το δίκιον εν δικό σου.

Τζιαι πκιόν εγιώ εμάχουμουν για την μαγνητίσω

Πο’τούντα σειττάνικα, κόλπα που την Ινδία

Αμμά έσσιεσα πάνω μου τζ’’εμεινα με τα τρία

γιατ΄η καρτάνα έν μο’δίαν καμία σημασία

Χαπάριν αν το επήρετε υπόθεσην έν είχα

Αμμά έμεινα πάνω της να ‘μαι φερμαρισμένος

Ο Γιακουμής εσσιήζετουν, ρε γάρε σιντυχάννω

Πέμου γίνεται τίποτε,-  τον μίταν εν που πιάννω.

Μ’αξξιπα εσταυρώθηκεν το δείν της μ’ο δικό μου

 πάνω μου που εκάρφωσεν ούλα να με σπιάζει

Ενόμισα πως  το νερόν εμπήκεν μες τ’αυλάτζιν

Αμμά τζιεινη του καφετζιή θκιατάζει καρυδάκι

Εννα πέλλάνω σας λαλώ βουνάριν εννα μείνω

Εγιώ τσιππώννω πάνω της Τζιαι τζιείνη αλα κκέφα

Ιντα καλα να ‘μουν καπνός ο αέρας να με παίρνει

να μπαίννω μπαίννω μες τα στήθκια της τζιαι να μεν παίρνει πρέφα

Εννά κρεπάρω σας λαλώ τζι’ο πέλλαρος με πκιάνει

Τζιαι σπάζω που το κάχριν μου σ’αλλον που συντιχάννει

Μα πκιό πολλα ‘ζουλεύκω του τζιείνου που την βατεύκει

Π’ακούει τ’αχχα-βάχχα της τζιαι που την πασπατεύκει.

*ως "Λούκι" προσδιορίζεται το γνωστό μουσικοχορευτικό 

κέντρον Lucky Luke στη Θεσσαλονίκη που λειτουργεί

την τελευταία τριακονταετία.

Στα σαγόνια του φερμουά.

Μπορεί αψός, τζιαι άγριος, τζιαι μάγκας να λοέται
Μ'άμαν πιαστεί στου φερμουά, τα δόντια, νεκαλιέται

ή

Χούμίσσια τζιαι πλουμίσματα έναν βαπόριν πέτε,
Μ'αν τον δακκάσει ο φερμουάς, κλαίει τζιαι νεκαλιέται

Αμολόητες παραντζιελλιές

Εβαρ'μου φτίν, κόρη μιτσιά τζ'εννα σου παραντζιείλω
 θκυο λόγια-ξιμαρόλοα,άκου που έναν φίλο

Λαλώ σου το τζιαι κρώστου μου πως έννεν παναύρι
Μέν το διάς ποτζιεί-ποδά αθθέν να δείς χαίριν

Πάνω στην πράξην έν'τζιαι 'σσιει, μήτε σωστόν τζιαι λάθος
τζιαι ούλλα επιτρέπουνται, σαν είσαι πας το πάθος

Να κάμνεις τα χαττίρκα του πουπάνω τζιαι πουκάτω
Πο'ννα σου τύχει ν'αρμαστείς, με άδρωπον βαρβάτο

Κράτηννε το στομάσσιιν του για πάντα ναν γιομάτο
Τζ' όφτζιερον το δισάτσιιν του, πο'σσιει ποτζεί πουκάτω

Γενοβέζικο (Putta Genovese)

Άπαξ τζ’εβρέθεις μέσα του,τζ’ύστερα που ξεβέννεις

Πάλε είσαι ο σκλάβος του τζ’ ας μέν καταλαββαίννεις.

Νομίζεις είσαι άρκοντας, την τύχη σου ορίζεις

Τζιείνον κρατά τη μουτταρκά, τζ’ας μέν το αγρωνίζεις.

Χαρκιέσαι πως το σώμαν σου εν μανιχά δικό’σου

Μα’ν’ κολλημένος μέσα του για πάντα ο μυαλός σου

Πόξω του εν ανέμελον, μέσα κοχλά τζιαι βράζει

Τζ’ ούλλα της πλάσης τα χτηνά τζιείνον εξουσιάζει

Χαρκούμαι εν το μιαλλύττερον, ναρκωτικόν του κόσμου

Την ώραν που το σσιέρουμαι, ο κόσμος εν δικός μου

*Γενοβα 6/2014

Καταχρήσεις και μακροζωία

΄Ενας παπάς εσκέφτηκεν τζ΄ έκαμεν τούντην πράξη
με πείραμαν βιολογικό το ποίμνιο να διδάξει.

Πως προκομμένα να την ζούν θα πρέπει την ζωήν τους
τζιαι πως καταχρήσεις εν η καταστροφή τους

Τέσσερις πότσες γυάλλενες πκιάννει που τον μπακκάλλη
Σκουλούτζια-μαυροσκούλουκα βρίσκει τζιαι μέσα βάλλει

Την μιαν την πότσαν αφηκεν, όφκερην τζιαι στουππώνει
καπνόν, τζιαι χύμαν τζαι κρασίν τες άλλες τες γεμώννει.

Κυριακήν στη κήρυγμαν,λαλεί τους τα ωραία,
περήφανος τζιαι κορτωτός, για τούτην την ιδέα

"Μόνον εις τον αέραν οι σκούλουτζιοι εζήσαν
στες τρείς πότσες τες άλλες αμέσως εψοφήσαν"


Λαλεί τους, τούντο πείραμαν έκαμα να σας δείξω
της κοινωνίας τες πληγές θέλω να υποδείξω

τι εν που καταλάβετε αμνοί μου, αρωτώ σας
τζιαι ποιές εν ΄πον οι σκέψεις που κάμνει το μυαλό σας;

"Εννα σου πώ εγώ παπά ίντα'μπου καταλάβω
τζιαι μέν ξαρκάς βιάζουμαι, πρώτη να μεταλάβω"

 Λαλεί του μια κοτζιάκαρη που τουν κρυφτή που πάντα
 ητουν στους ενενήντα,σσιηράτη που σαράντα..

"Εννα μας φάν οι σκούλουτζιοι, το σκότος τζιαι το χώμα
Αν κόψουμεν γαμήσιν, τσιάρον τζιαι το πκιώμα"

Επιστημονικόν απάνθισμα

Ο βίλλος που εγίνηκεν μια ννύχταν επιστήμων
του πούττου αποφάσισε να γίνει ο ειδήμων.
-------------------------------------------------------------
Μια βίλλα στο εργαστήριο, τζιαι κάμνει έναν καπούττο
Να μεν χαλά τη γλυκασσιάν που νώθει που τον πούττο.
-----------------------------------------------------------------
Μια βίλλα στο εργαστήριο τζιαι κάμνει φορτιστή
Να μέν θέλει μιαν ώραν, να ξανασηκωστεί.
----------------------------------------------------------------
Μια βίλλα στο εργαστήριον κάμνει μηχανικήν
όπως τον μετροπόντικαν τζιαι θκιάφφει το πουττίν.
--------------------------------------------------------
Μια βίλλα στο εργαστήριο, πείραμαν αντακώννει
Να κρυανίσκει το πουττίν να μεν πολλωπυρώννει.

Την ώραν που κουσπά, τζιαι μέσα του παλιώννει
Όι βίλλα να είσαι, μα τζιαι αρσάλιν, λιώννει.

Τζ'αφούσον εβαρέθηκεν του πούττον να τον θύμα
Εσκέφτην σιεηττάνικα,κάμνει πάγον το χύμα!

-----------------------------------------------------------

Antechinus spp.

Ακούστε για τον ποντικό τζιείνον στην Αστραλία
γαμμήσσια κάμνει άγρια λαλώ σας που τα λλία

Μαύρος ενι ο νούρος του,πυκνά εν τα μαλλιά του
Έσσιει μιαν μούττην τρίγωνην τζιαι πούγκαν στην τζιοιλιά του

Άπαξ εννάρτει εποχή, που εννα ζευκαρώσει
τ'αρτζίθκια του εν τούμπανον τζιαι πρέπει να φκιορώσει

Πεντάωρα-Δεκάωρα, κουσπά,μπορεί περίτου,
Χύνει ξανά,τζ' αλλή ξανά, ώσπου να φκ΄ή ψυσσιή του

Ρε ποντικέ ζοππόβορτε, ίντα γαμείς καπάλι;
τζιαι τη ζωή σου κάμνεις την για το πουττί χαλάλι;

Πάρε παμόν τζιαι άννοιξε να πιείς καμιάν πυρούα
Μέν κρώννεσαι της στρίνας πο'σσιει η ποντικούα

Τζ'αννέν ο κάματος πολλής τζ'η βίλλα υποφέρει,
Κάμε εναν διάλειμμαν,φάε κανα κκιοφτέρι.

Τζιαι τζιείν'τη πούγκαν σου δωκεν ρε ποντικέ ο πλάστης
να χώννεις κάνναν πωρικόν ίντα 'μπου εφαντάστης;

Ελβετικό-γαστριμαργικό

Την βίλλα μου εβούττησα, μες του τυρκού τον λούκκο.
Για να 'σσιεις τσίλλημαν κορού, με το κρασί σου βούκκο.

Προεδρικός σύμβουλος επι μυλλωμένων

Μέσα στο φιλελεύθερο κάθουμαι τζιαι θκιαβάζω
λιλλίν διά ο πρόεδρος τζιαι που το κάχρι σπάζω.

Αθκιασερούς ποτζιεί-ποδά τάχα μου συνεργάτες
ποτζιείνους τους αχάπαρους που δείχνουν οι πατάτες

ένας κόφκει τα νύσσια του, άλλος τον ιξιουρίζει
ένας ξυπνά τον το πρωί, τζαι άλλος τον τζιυμίζει

στην κλίκκ'αθθέλεις πρόεδρε, βάλε με τζιαι εμένα
μερόνυκτα να σου λαλώ, στο φτίν σου μυλλωμένα

Μαζί να πίννουμεν ποτά,μαζί να τραουδούμε
μαζί εις τα μνημόσυνα για να κυκλοφορούμε

Ερκουνται στο Κυπριακό, μιάλες επιτυχίες
π'όν θα μιλάς,εννά τσιαττάς,εις τες συνομιλίες