ο κλέψας του κλέψαντος

μια παντρεμένη ασκομαχά πάνω εις τη διπλήν
αλλ'εννεν με τον άντραν της εν παρακαθκιανή

άξξιπα το τελέφωνον χτυπά τζιαι κατσιαρίζει
ίσσια πάνω πετάσσουνται τζιαι τζιείνη παουρίζει

"ποιός ππεζεβένγκης εν ολάν, τωρά που 'τουν να χύσω
πέρκιμον έννεν σοβαρό,σε θκυό λεπτά 'ννα κλείσω"

μιλά εις το τελέφωνον τζ'ολλόισια γρυλλώννει
κλείει το- φουτουνιάζεται,κατάρες αντακώννει

-μα ποιός σε εσικκήρτισεν τζιαί γίνηκες φωθκιά;

-ετο,ήτουν ο άντρας μου-μυρίζουμαι λαθκιά..

"ρε τον ππουστοπεζζέβεγκον ιντα με περιπέζει;
λαλεί εν εις τον καφενέν ττάβλιν μιτά σου παίζει...